Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

Νιώθεις μοναξιά;

Νιώθεις μοναξιά;



Νιώθεις μοναξιά;
 
 Εἶπε ὁ Ἀββᾶς Ἀλώνιος:
«Ἐάν δέν πεῖ μέσα στήν καρδιά του ὁ ἄνθρωπος, ὅτι ἐγώ μόνος καί ὁ Θεός εἴμαστε στόν κόσμο, δέν θά ἔχει ἀνάπαυση». 
Εἶπε ὁ Ἅγιος Αὐγουστίνος:
«Οἱ καρδιές μας θά παραμένουν μόνες κι ἀνήσυχες, μέχρι νά βροῦν τήν ἡρεμία τους στόν Θεό».
 

Εἶπε ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης
ψυχ πρέπει ν διατηρται σ νοερ μοναξι κα συχία, γι ν φέρ Θες τν δική του ερήνη μέσα της.
πειδ Θες τν θεν κα Κύριος τν κυρίων κανε τν ψυχή σου γι κατοικία κα δικό Του ναό, πρέπει ν τν τιμς τόσο πολύ, στε ν μν τν φήσς ν ταπεινωθ κα ν κλίν σ λλο πργμα· ο πιθυμίες σου κα ο λπίδες σου ς εναι πάντοτε στν ρχομ το Θεο, ποος ν δν βρ τν ψυχ μόνη της, δν θ λθη ν τν πισκεφθ. Ατς τν θέλει χωρς λογισμούς, σο μπορε: μόνην ντελς π πιθυμίες κα πολ περισότερο μόνη της π τν θέλησή της. Γι᾿ ατ δν πρέπει σ μόνος σου κα χωρς διάκρισι ν σκληραγωγσαι, οτε ν ψάχνς φορμς γ ν πάσχς γι τν γάπη το Θεο, μ μόνη τν γνώμη τς δικς σου θελήσεως, λλ μ τν συμβουλ το Πνευματικο σου Πατρς πο σ κυβερν ς τοποτηρητς το Θεο, στε δι μέσου ατο Θες διατάσσ κα νεργ στ θέλησί σου κενο πο Ατς θέλει. Μν κάνς ποτ κενο πο θέλεις. λλ ς κάν Θες κενο πο θέλει σ σένα. θέλησίς σου ς εναι πάντοτε λεύθερη π τν αυτό σου, δηλαδή, σ ν μν θέλς ποτ κανένα πργμα, κα ταν θελήσς τίποτε, ς εναι τέτοιου εδους, στε κι ν δν γίν κενο πο θέλεις, διαίτερα τ ντίθετο, ν μ λυπσαι, λλ ς μένη τ πνεμα σου τόσο συχο, σν ν μν θέλησες τίποτε.
Ατ εναι ληθιν λευθερία τς καρδις κα μοναξιά, τ ν μ δεσμεύεται δηλαδ μ τν νο μ τν θέλησί της σ κανένα πρᾶγμα. Λοιπν ν δώσς στν Θε τν ψυχή σου τόσο λυμένη, λεύθερη κα μοναχή, θ δς θαύματα πο ατς θ νεργήσ σ᾿ ατήν, ξαιρετικ μως κα διαίτερα τν θεϊκ ερήνη, πο εναι τ δρο κενο, πο μπορε ν γίν ατία ν χωρέσ λα τ λλα του χαρίσματα, πως επε μέγας τς Θεσσαλονίκης Γρηγόριος (1):
« θαυμαστ μοναξι κα πόκρυφο ταμεο το ψίστου! Μέσα στ ποο μόνον ατς θέλει ν κούγεται κα χι λλο κα κε ν μιλ στν καρδι τς ψυχς σου».
 
ρημι κα συχία πο γινε παράδεισος! πειδ μόνον σ᾿ ατν δίνει δεια Θες ν τν βλέπουν ν το μιλον. «Παρελθν ψομαι τί τ ραμα τ μέγα τοτο», λεγε Μωυσς, ταν βρισκόταν στν ασθητ κα νοητ ρημο το Σιν (ξοδ. 3,3). λλ ἐὰν κα σ θέλς ν φθάσης σ᾿ ατό, μπς στν γ ατ νυπόδητος, γιατ εναι γία. πογύμνωσε πρτα τ πόδια σου, δηλαδ τς διαθέσεις τς ψυχς σου, κα ς μείνουν γυμνς κα λεύθερες π κάθε γήϊνο πργμα.

Μ βαστάσς, οτε σακκούλι, οτε ράβδο σ᾿ ατ τν δό, πως παρήγγειλε Κύριος στος μαθητές του (Λουκ. 10,4), διότι σ δν πρέπει ν θέλς κανένα πργμα το κόσμου ατο, σν ατ πο ζητον ο λλοι. Οτε ν σπασθς κανένα πρόσωπο στν δ ατή, πως παρήγγειλε λισσαος στ παιδάριό του (Βασιλ. 4,29) κα λεγε Κύριος στος μαθητές του (Λουκ. 10,4), χοντας λο σου τν λογισμ κα τν διάθεσι κα τν γάπη μόνο στν Θε κα χι στ κτίσματα: «φησε τος νεκρος ν θάψουν τος δικούς τους νεκρούς» (Ματθ. 8,22). σ προχώρα μόνος σου στν χώρα τν ζωντανν, κα ς μν χ μερίδιο θάνατος μ σένα.

1. Ατ τ λέγει γιος στος λόγους του πρς τν μοναχ Ξένη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου