Μικρό ἀνθολόγιο περί ταπεινοφροσύνης

Μικρό ἀνθολόγιο περί ταπεινοφροσύνης

Μικρό ἀνθολόγιο περί ταπεινοφροσύνης

 

«Ἡ ταπεινοφροσύνη ἔβαλε τόν τελώνη πάνω ἀπό τόν Φαρισαῖο. Ἡ ὑπερηφάνεια νίκησε καί τίς ἀσώματες δυνάμεις καί τίς ἔκανε διαβολικές. Ἡ ταπεινοφροσύνη καί ἡ ἀναγνώριση τῶν ἁμαρτημάτων, ἔβαλε στόν Παράδεισο τόν ληστή πιό μπροστά ἀπό τούς Ἀποστόλους. Ἄν λοιπόν, αὐτοί πού ὁμολογοῦν τά  ἁμαρτήματά τους ἀποκτοῦν τόση παρρησία, οἱ ἄλλοι πού βλέπουν στόν ἑαυτό τους τόσα ἀγαθά καί παρ’ ὅλ’ αὐτά διατηροῦν ταπεινή τήν ψυχή τους, πόσα στεφάνια θά πετύχουν;».

 Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

«Ὅταν εἴμαστε ἀνίκανοι νά ἀναρριχηθοῦμε στίς βουνοκορφές τῆς ἀρετῆς, ἐκεῖνο πού πρέπει νά κάνουμε, εἶναι νά κατεβοῦμε στό φαράγγι τῆς ταπείνωσης. Ἡ ταπείνωση εἶναι ὁ πιό σίγουρος μεσολαβητής μας μπροστά στό θρόνο τοῦ Κυρίου. Τό ταπεινό φρόνημα καί ἡ αὐτομεμψία εἶναι πού θά κάνουν τούς ἔσχατους νά γίνουν πρῶτοι».

Στάρετς Μακάριος

 

1. Εἶπε ὁ ἀββάς Ἀντώνιος στόν ἀββά Ποιμένα, ὅτι ἡ σπουδαιότερη ἐργασία πού ἔχει νά κάνει ὁ ἄνθρωπος εἶναι νά ἀναλαμβάνει τήν εὐθύνη τῶν σφαλμάτων του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί νά ἀναμένει πειρασμό μέχρι τελευταίας του πνοῆς. 

 

2. Εἶπε ἐπίσης:

«Εἶδα ὅλες τίς παγίδες τοῦ διαβόλου ἁπλωμένες πάνω στή γῆ καί στενάζοντας εἶπα:

-«ποιός ἄραγε μπορεῖ νά τίς προσπεράσει αὐτές;

Καί ἄκουσα μιά φωνή νά μοῦ λέει:

-«ἡ ταπεινοφροσύνη»!

 

3.Ἕνας γέροντας εἶπε

-                     Ὅποιος ἔχει ταπείνωση, ταπεινώνει τούς δαίμονες καί ὅποιος δέν ἔχει ταπείνωση, χλευάζεται ἀπό τούς δαίμονες.

           

4. Ρώτησαν ἕνα γέροντα:

- Γιατί χτυπιόμαστε τόσο πολύ ἀπό τούς δαίμονες;
- Ἐπειδή πετᾶμε τά ὅπλα μας, ἀπάντησε ἐκεῖνος, ἐννοῶ τήν ἀτιμία ( ἀκενοδοξία ), τήν ταπείνωση, τήν ἀκτημοσύνη καί τήν ὑπομονή.

5. Μιά φορά ἦρθαν κάποιοι στή Θηβαΐδα, σ' ἔνα γέροντα, καί τοῦ ἔφεραν ἔνα δαιμονισμένο γιά νά τόν θεραπεύσει. Καί ὁ γέροντας, (μολονότι ἀρχικά δέν δεχόταν, θεωρώντας τόν ἑαυτό του ἀνάξιο, τελικά), ἐπειδή πολύ τόν παρακάλεσαν, λέει στό δαίμονα:

- Βγές ἀπό τό πλάσμα τοῦ Θεοῦ!
- Βγαίνω, ἀποκρίθηκε ὁ δαίμονας. Ἀλλά σέ ρωτάω ἕνα πράγμα καί ἀπάντησέ μου: Ποιοί εἶναι τά «ἐρίφια» καί ποιοί τά «πρόβατα» (Ματθ. 25:31-33);
- Τά «ἐρίφια» εἶμαι ἐγώ, ἀπάντησε ὁ γέροντας. Ὅσο γιά τά «πρόβατα», ὁ Θεός τά γνωρίζει.
Μόλις ἄκουσε (αὐτά τά ταπεινά λόγια) ὀ δαίμονας, κραύγασε:
- Νά, γιά τήν ταπείνωσή σου βγαίνω!
Καί βγῆκε (ἀπό τόν ἄνθρωπο) τήν ἴδια ὥρα.

Γεροντικό